Konnichiwa

Dotarlam na miejsce. Lot zlecial (maslo maslane) mi niezwykle szybko (a to za sprawia aviomarinu, padlam zaraz po posilku (oczywiscie japonskim :)). Po wyjsciu z lotniska uderzyla mnie fala goraca i duchoty. Ok godziny 10:00 bylo juz gdzies z 35 stopni. Temperatura jak temperatura, ale ta wilgotnosc powietrza! Sauna na okraglo (w nocy temperatura spada do ok 27 stopni, wiec tez fajnie:)). Po dotarciu na umowione miejsce, ludzie z agencji podrzucili mnie do hotelu i dali 30 minut na szybki prysznic, przebranie i makijaz, bo od razu mialam casting. W pewnym momencie, gdzies ok 12:00 (czyli o 5:00 rano polskiego czasu) myslalam, ze padne na twarz, bylam zmeczona, mimo, ze w samolocie spalam i przestawilam zegarek na czas japonski zeby sie powoli przyzwyczajac. Do tego zoladek zaczal domagac sie jedzenia, bo ostatni posilek jadlam ok 7:00 :)

Po castingu pojechalam do agencji na standardowe spotkanie - poznanie pracownikow, wypelnienie formularzy, snapshoty i mierzenie (najbardziej nielubiana przeze mnie czynnosc - przez to na widok miarki krawieckiej robi mi sie goraco)

Do hotelu wrocilam juz sama, zgubilam sie po drodze, ale zyczliwy pan (ktoremu szczerze wspolczulam, bo mial na sobie dlugie, ciemne spodnie i poliestrowa koszule), ktorego zapytalam o droge, zaprowadzil mnie pod sam hotel :)

Przypomnialam sobie, ze jestem przeciez glodna i poszlam do sklepu (ukochany Family Mart), gdzie kupilam oczywiscie sushi i pare innych japonskich produktow - litr zielonej herbaty, tofu i onigiri :))

To bylo 3 dni temu.

Troche malo mam castingow, a to ze wzgledu na sezon (do tego dochodzi tygodniowa przerwa mniej wiecej w polowie sierpnia - swieto, potem ogarne o co dokladnie chodzi :))

Najwyzszy czas zorientowac sie co, gdzie i jak, czyli obejrzec okolice. Mimo, ze bylam tutaj 3 lata temu to wydaje mi sie, ze malo co pamietam. Na szczescie mam "przewodnika" :-)

Wstawiam zdjecie swojego pokoju, widoku z okna (obok mnie jest szkola) i swojego lunchu :) Oprocz tego efekty sesji zdjeciowej z Ola :)